Η Άνδρος πήρε το όνομά της, κατά την επικρατέστερη εκδοχή, από τον Άνδρο, στρατηγό του βασιλιά Ραδάμανθυ της Κρήτης, ως δώρο. Της αποδίδονται και άλλα ονόματα όπως: Υδρούσα, Λασία, Γαύρος.
Οι νεότερες ανασκαφές που έγιναν από την αρχαιολόγο - ανασκαφέα Δρ. Χριστίνα Τελεβάντου στο ακρωτήριο του Στρόφιλα (περιοχή Σταυροπέδας) έφεραν στο φως προϊστορικό οικισμό που ανήκει στην Τελική Νεολιθική Περίοδο (4.500 - 3200 π.χ.). Ο οικισμός έχει χαρακτηρισθεί ως ο πλέον σημαντικός αυτής της περιόδου και από τους καλύτερα διατηρημένους στην περιοχή του Αιγαίου. Στο Στρόφιλα βρέθηκε τείχος και κτήρια με μεγάλους χώρους. Οι βραχογραφίες στο τείχος απεικονίζουν κυρίως διάφορα πλοία και σκηνές με άγρια ζώα και πτηνά.
Από την εποχή του Χαλκού (Γεωμετρικά χρόνια) έχουμε ευρήματα στην περιοχή της Πλάκας (20ος - 18ος π.χ.), της Ζαγοράς και της Υψηλής.
Στη χερσόνησο της Ζαγοράς, στον αρχαιολογικό χώρο (περιοχή Σταυροπέδας) ανασκάφτηκε οικισμός Γεωμετρικών χρόνων (10ος - 8ος π.χ. αι.). Τα διάφορα ευρήματα στη Ζαγορά, όπως αγγεία, εργαλεία κοσμήματα, σκεύη, αναπαραστάσεις του Ναού και μίας οικίας εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Χώρας.
Η ανασκαφική δραστηριότητα συνεχίζεται στο Γεωμετρικό οικισμό Υψηλής - Απροβάτου, στην Παλαιόπολη και στο μεσαιωνικό κάστρο της Χωρας. Τον 7ο π.χ. αιώνα η Άνδρος ιδρύει τρεις αποικίες στη Χαλκιδική (Άκανθος, Σάνη, Στάγειρα) και την Άργιλο. Στους Περσικούς πολέμους υποχρεώθηκαν να πολεμήσουν στο πλευρό των Περσών μέχρι τη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Κατά τους κλασσικούς χρόνους με πρωτευούσα την Παλαιόπολη, η ευημερία του νησιού φαίνεται από το πλήθος των νομισμάτων που έχουν βρεθεί.
Από τον 11ο και 12ο αιώνα η Άνδρος γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη. Γίνεται γνωστή στη Δύση με τα προϊόντα μεταξουργίας που ανθεί στο νησί και την εμπορική ναυτιλία που αναπτύσσεται. Αυτή η περίοδος ευημερίας έχει δώσει θαυμάσια δείγματα εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής.
Εκκλησίες όπως: οι Ταξιάρχες στο Υψηλού, στη Μελίδα, τη Μεσαριά, η κοίμηση της Θεοτόκου στο Μεσαθούρι. Τα μοναστήρια της Αγίας ή Ζωοδόχου Πηγής του 14ου αιώνα. Του Αγ. Νικολάου (1560, ανακατασκευή τον 18ο αιώνα).Η Μονή Παναχράντου ή Αγ. Παντελεήμονα (1662). Η Μονή της Αγ. Μαρίνας.
Στις 10 Μαΐου του 1821 με επί κεφαλής το Θεόφιλο Καΐρη υψώθηκε η σημαία της Επανάστασης. Στα νεότερα χρόνια η Άνδρος χάρη στην ανάπτυξη της εμπορικής ναυτιλίας απέκτησε μεγάλη οικονομική ισχύ. Το 1939 ήταν δεύτερη μετά τον Πειραιά σε αριθμό νηολόγησης πλοίων. Αξίζει να σημειωθεί ότι στις αρχές του 20ου αιώνα ο Ανδριώτης Δημήτρης Μωραΐτης εγκαινίασε την υπερπόντια ακτοπλοϊκή γραμμή Ελλάδας-Βορείου Αμερικής. Η δραστηριότητα των εφοπλιστικών οικογενειών: Εμπειρίκου, Καμπάνη, Γουλανδρή, Μαρή, Κυδωνιέων και άλλων είχε καθοριστική σημασία για την οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου.
Ο Β’ Παγκόσμιος πόλεμος προκάλεσε σημαντικές απώλειες σε πλοία και ζωές για το νησί. Και το μεταναστευτικό ρεύμα προς τα μεγάλα αστικά κέντρα της Αθήνας και του Πειραιά συρρίκνωσε δημογραφικά το νησί.
Η Άνδρος του σήμερα με τον διαρκώς αυξανόμενο τουρισμό, από ντόπιους και ξένους, εξελίσσεται ικανοποιητικά στη σύγχρονη πραγματικότητα.
